Wyjątkowe role aktorskie Zbigniewa Cybulskiego
Zbigniew Cybulski należy do najwybitniejszych polskich aktorów wszech czasów. Jego kariera była krótka, lecz niezwykle owocna. Cybulski zagrał wiele pamiętnych ról w najważniejszych polskich filmach lat 50. i 60., które na zawsze wpisały się do historii kina. W młodym wieku aktor stał się idolem młodzieży, symbolem buntu i pragnienia wolności. Jego niepowtarzalny, modernistyczny styl gry zachwycał i szokował zarazem. Przypomnijmy najważniejsze role filmowe Zbigniewa Cybulskiego, które ukształtowały jego legendę.
Młodzieńcze role aktorskie Zbigniewa Cybulskiego
Debiut w filmie "Pokolenie" Andrzeja Wajdy
Zbigniew Cybulski zadebiutował w 1955 roku niewielką rolą w głośnym filmie Andrzeja Wajdy "Pokolenie". Wcielił się w postać jednego z młodych robotników, buntujących się przeciwko panującemu ustrojowi. Film odniósł sukces, a młody aktor został dostrzeżony. Stał się częścią ekipy młodych twórców skupionych wokół Wajdy, którzy odmienili oblicze polskiej kinematografii.
Kolejne role w filmach Wajdy, m.in. "Popiół i diament"
Kolejne role Cybulski zagrał w najgłośniejszych obrazach młodego pokolenia polskich twórców. W "Kanale" i "Eroice" Wajdy stworzył kreacje młodych żołnierzy powstania warszawskiego. Przełomem była rola Maćka Chełmickiego w "Popiele i diamencie" - idealisty i zabójcy, stającego wewnętrznie po stronie wartości, które zwalcza. Cybulski sportretował wstrząsająco rozterki moralne młodego człowieka.
Rola Stacha w "Do widzenia, do jutra"
W 1960 roku Cybulski zagrał Stacha, młodego chłopaka marzącego o lepszym życiu, w dramacie "Do widzenia, do jutra" Wojciecha Hasa. Jego buntownicza, pełna uroku kreacja utkwiła w pamięci widzów. Film zebrał entuzjastyczne recenzje i nagrody.
Najsłynniejsza rola w "Popiele i diamencie"
Portret Maćka Chełmickiego - młodego zabójcy
Rola Maćka Chełmickiego w arcydziele Wajdy "Popiół i diament" przyniosła Cybulskiemu sławę i uznanie krytyki. Stworzył portret młodego człowieka rozdartego między ideałami, posłuszeństwem rozkazom i własnym sumieniem. Jego kreacja była pełna głębi psychologicznej i targających emocji.
Symboliczna scena śmierci Maćka
Słynna scena śmierci Maćka, gdy ginie na śmietniku przebity bagnetem, na zawsze wryła się w pamięć widzów. Stała się symbolem bezsensownej śmierci młodych ludzi, zmarnowanych idealistów i zawiedzionych nadziei całego pokolenia.
Maćko jako bohater swoich czasów
Postać Maćka Chełmickiego uosabiała rozterki moralne młodych ludzi lat 50. Zmagających się z dziedzictwem wojny, czasami stających po niewłaściwej stronie historii. Cybulski sportretował Maćka niezwykle przekonująco i prawdziwie.
Rola Józka w "Do widzenia, do jutra"
Młodzieńczy bunt i idealizm Józka
W filmie "Do widzenia, do jutra" Cybulski zagrał postać młodego idealisty Józka, który nie godzi się na nudne, przeciętne życie i kwitnie wbrew szarej rzeczywistości. Jego bunt i tęsknota za wolnością poruszyły widzów, szczególnie młodych.
Miłość Józka i Anki
Pięknie zagrał uczucie łączące Józka i Ankę - uczucie młode, ale silne i szczere. W scenach z Anną Ciepielską ich aktorstwo rozkwitało i nabierało blasku. Widzowie kibicowali tej parze marzycieli.
Tragiczny finał historii Józka
Dramatyczny finał, gdy Józek ginie od przypadkowej kuli na niewinnym pikniku z ukochaną, wstrząsnął widzami. Ukazał bezsens młodych śmierci i okrucieństwo pewnych mechanizmów rzeczywistości. Aktorstwo Cybulskiego było tu pełne ekspresji.
Rola Jurka w "Salcie" Wojciecha Hasa
Młody partyzant Jurek w okupowanej Polsce
W wojennym dramacie "Sól ziemi czarnej" Wojciecha Hasa Cybulski wcielił się w postać młodego partyzanta o pseudonimie Jurek. Działającego w partyzanckim oddziale w okupowanej Polsce. Kreacja Jurka ukazywała cały wachlarz uczuć towarzyszących walce i konspiracji.
Walka Jurka z okupantem
Cybulski przekonująco sportretował odwagę, poświęcenie i gotowość Jurka do walki z najeźdźcą, ale też lęki i wątpliwości młodego człowieka rzuconego w brutalny wir wojny.
Bohaterska śmierć Jurka
Wstrząsający był finał losów Jurka, gdy zostaje śmiertelnie ranny w walce i umiera wśród bliskich towarzyszy broni, którzy nie mogą mu pomóc. Scena porażała siłą i tragizmem.
Aktorstwo w dramacie "Róża" Wojciecha Hasa
Rola Tadeusza, robotnika zakochanego w gwieździe estrady
Kolejna porywająca kreacja Cybulskiego to rola prostego robotnika Tadeusza w filmie "Róża" Wojciecha Hasa. Tadeusz zakochuje się w popularnej piosenkarce estradowej Róży i gotów jest dla niej na wielkie poświęcenie.
Relacje Tadeusza z Różą
Cybulski wzruszająco sportretował uczucie Tadeusza, jego fascynację i oddanie wobec pięknej, lecz egoistycznej Róży. Ukazał siłę miłości, która potrafi zaślepić.
Dramatyczne sceny z Różą
Wspólne sceny Cybulskiego z Polą Raksa były pełne ekspresji i niuanów. Aktorzy wydobyli z nich ogromne pokłady uczuć - zachwytu, rozczarowania, cierpienia. Cybulski grał z wielkim kunsztem.
Ostatnia główna rola w "Jowicie" Janusza Morgensterna
Rola młodego lekarza Andrzeja
W swoim ostatnim filmie "Jowita" Cybulski zagrał postać młodego, początkującego lekarza Andrzeja. Jego kreacja była pełna ciepła i wiary w ludzi. Andrzej był wrażliwym mężczyzną marzącym o miłości.
Miłosny trójkąt z Jowitą i Ewą
Cybulski przekonująco sportretował uwikłanie Andrzeja w skomplikowany miłosny trójkąt z dwiema kobietami - Jowitą i Ewą. Jego gra była pełna emocjonalnych niuanów i głęboko ludzka.
Tragizm zakończenia
Tragiczna śmierć Andrzeja w wypadku samochodowym na zawsze przerwała jego poszukiwania miłości i szczęścia. Ostatnia rola Cybulskiego nosiła znamiona gorzka życiowego podsumowania. Aktor stworzył tu kreację dojrzałą i pełną wyrazu.
Powyższe role to jedne z najważniejszych kreacji w karierze Zbigniewa Cybulskiego. Ukazują niezwykły talent i ekspresję młodego aktora, jego charyzmę i magnetyzm. Cybulski na zawsze pozostanie jedną z legend polskiego kina.
Podsumowanie
Kariera Zbigniewa Cybulskiego była krótka, lecz wyjątkowo owocna. W ciągu zaledwie kilku lat aktor stworzył szereg niezapomnianych kreacji, które na trwałe wpisały się do historii polskiego kina. Jego role uosabiały bunt, pragnienie wolności i poszukiwanie sensu przez młode pokolenie lat 50. i 60. Cybulski wniósł nową jakość do rodzimej kinematografii, torując drogę modernistycznym prądom. Jego magnetyzm, charyzma i bezkompromisowość do dziś fascynują widzów. Był prawdziwym artystą, który za pomocą swojej sztuki potrafił dotrzeć do głębi ludzkich emocji i dylematów. Chociaż odszedł tragicznie młodo, pozostawił po sobie filmy, które na zawsze zapisały się w powszechnej świadomości.
Tagi
Udostępnij artykuł
